Urodził się w dniu 6 września 1892 we wsi Bużany powiatu Włodzimierz Wołyński. Był synem Kornija. Ukończył trzy klasy szkoły powszechnej, następnie kształcił się na muzykanta.
Od 1 stycznia 1914 w armii carskiej, w szeregach której służył do 31 grudnia 1917. W dniu 3 września 1919 wstąpił ochotniczo do 14 pułku piechoty. Jako podoficer został przydzielony do orkiestry pułkowej, z którą przebywał również podczas działań frontowych.
W okresie Dwudziestolecia nadal służył w Wojsku Polskim jako podoficer zawodowy. Jego jednostką macierzystą pozostał 14 pułk piechoty, dyslokowany w maju 1921 do Włocławka. Awansowany do rangi sierżanta ze starszeństwem od 21 marca 1921.
Rozkazem organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 16 września 1930 sierżant Michał Szewczuk przydzielony został do orkiestry pułkowej, którą kierował kpt. Piotr Wittman. Przydziały służbowe do orkiestry włocławskiego pułku otrzymywał również na mocy rozkazów organizacyjnych Nr 1 z 1 kwietnia 1932 i Nr 3 z dnia 1 września 1933. W 1938 został przeniesiony w stan spoczynku.
Dalsze losy Michała Szewczuka pozostają nieznane. Prawdopodobnie piastował stanowisko sekretarza gminy Baryłów na Wołyniu i latem 1941 został zamordowany przez ukraińskie bojówki.
Sierżant Michał Szewczuk odznaczony był:
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
