Urodził się w dniu 24 lipca 1872 w Wiedniu jako syn Karola i Adelajdy. Był wyznania rzymsko-katolickiego. Służył zawodowo w armii Cesarstwa Austro-Węgier. Na początku II dekady XX wieku stacjonował w Jarosławiu, gdzie mieszkała w tym czasie jego rodzina. W okresie I wojny światowej jednostką macierzystą Karola był c. i k. 34 Pułk Piechoty Obrony Krajowej (przemianowany w kwietniu 1917 na 34 Pułk Strzelców). Na dzień 2 lipca 1915 Karol Waschin odnotowany został w stopniu starszego zbrojmistrza 2. klasy, a na dzień 11 maja 1918 posiadał już rangę starszego zbrojmistrza 1. klasy.
Po rozpadzie Monarchii Habsburgów przyjęty do Wojska Polskiego i wcielony do 14 pułku piechoty, tworzącego się w Jarosławiu. Skierowany do Batalionu Zapasowego tegoż pułku. W dniu 13 października 1919 przybył na swoją kwaterę do Aleksandrowa Kujawskiego. Następnie razem z Batalionem Zapasowym 14 pułku piechoty dyslokowany do Włocławka. Wraz z rodziną uzyskał obywatelstwo polskie. Na dzień 3 stycznia 1920 jako podurzędnik wojskowy piastował stanowisko majstra-rusznikarza i posiadał przydział służbowy do oddziału sztabowego Baonu Zapasowego. Zatwierdzony został w randze chorążego.
Uczestnik obrony Włocławka przed bolszewicką nawałą w sierpniu 1920. W dniu 28 sierpnia tr. uległ tragicznemu wypadkowi w koszarach 14 pułku piechoty przy ulicy Żytniej we Włocławku, kiedy to eksplodował mu w rękach granat. Przewieziony do włocławskiego szpitala wojskowego, w którym zmarł 4 września 1920. Świadkami jego zgonu byli sierżanci 14 pp: Dionizy Konieczny i Michał Hofman.
Pochowany 6 września 1920 na cmentarzu komunalnym we Włocławku – sektor: 84D, rząd: 2, grób: 26.
W dniu 11 lutego 1906 Karol Waschin zawarł w Wiedniu (w dzielnicy Penzing) związek małżeński z Cecylią Pytlik (ur. 25 października 1871 w miejscowości Stáj powiatu Igława na Morawach, zm. 28 sierpnia 1954 we Włocławku), córką Jakoba (piwowara) i Anny z domu Kratochwila. Ich dziećmi byli: Henryk (ur. 14 lipca 1908 w Witkowicach na Morawach, zm. 24 lutego 1970 we Włocławku), Maria Franciszka (ur. 19 lutego 1911 w Jarosławiu, zm. 17 sierpnia 1974 we Włocławku) i Adela Anna (ur. 11 września 1912 w Jarosławiu, zm. 7 grudnia 1976 we Włocławku). Syn Henryk ożenił się z Heleną Hennes (ur. 23 czerwca 1908, zm. 27 maja 1981), z którą miał dzieci: Marię zamężną Dąbrowska (ur. 5 sierpnia 1939, zm. 10 marca 2024), Elżbietę (ur. 10 sierpnia 1941, zm. 9 marca 2011), Karola (ur. 16 grudnia 1943, zm. 20 marca 2011) i Łucję (ur. 13 grudnia 1949).
W toku swej służby w c. i k. armii Karol Waschin odznaczony został między innymi:
- Srebrnym Krzyżem Zasługi Cywilnej z Koroną na wstędze Medalu Waleczności (2 lipca 1915)
- Krzyżem Jubileuszowym Wojskowym
- Krzyżem Pamiątkowym Mobilizacji 1912-1913
- Odznaką za Służbę Wojskową w Cesarsko-Królewskiej Armii (za 12 lat służby)
- Brązowym Medalem Waleczności (11 maja 1918)
- Medalem Jubileuszowym Pamiątkowym dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
Krzyż Zasługi Cywilnej z Koroną (rewers) – zbiory Jarosława Dąbrowskiego.
Krzyż Zasługi Cywilnej z Koroną (awers) – zbiory Jarosława Dąbrowskiego.
Pamiątki po Karolu Waschin – zbiory Jarosława Dąbrowskiego.
