Urodził się w dniu 12 grudnia 1912 w miejscowości Hancewicze (obecnie stolica rejonu w obwodzie brzeskim na Białorusi, w okresie międzywojennym miasto znajdowało się w powiecie łuninieckim województwa poleskiego II RP) jako syn Marii Nowickiej i Aleksandra.
Michał miał brata Aleksandra i sześć sióstr (w tym Olgę ur. 1907 i Marię). Po zajęciu wschodnich terenów Rzeczypospolitej przez Związek Radziecki (agresja z 17 września 1939) jego rodzina została zesłana na Syberię. Po zwolnieniu rodzice pozostali już na Syberii do końca swych dni (ich córka Maria też tam osiadła) – mieszkali w Kamieniu nad Obem w Kraju Ałtajskim. W latach 60-tych ojciec odwiedził Michała w Polsce (przez miesiąc przebywał wówczas w Iłowej).
W roku 1935 Michał został powołany do 14 pułku piechoty z Włocławka celem odbycia obowiązkowej służby wojskowej. We włocławskiej jednostce ukończył pułkową szkołę podoficerską (I półrocze 1936) i awansował do rangi kaprala. Pozostał w służbie jako podoficer zawodowy.
Według rodzinnych przekazów przed wybuchem II wojny światowej służył już w jednostce Wojska Polskiego stacjonującej w Wieluniu. Wziął udział w wojnie obronnej 1939. W późniejszym okresie znalazł się na terenie Niemiec, skąd zagrożony aresztowaniem uciekł na obszary okupacji niemieckiej.
Wcielony do 2. Armii Wojska Polskiego, w szeregach której, już w stopniu sierżanta, wziął udział w operacji łużyckiej. Po zdemobilizowaniu zamieszkał na Ziemi Lubuskiej jako osadnik wojskowy. Tutaj też ściągnął swoją żonę.
Po wojnie pracował w Lasach Państwowych. Przed przejściem na emeryturę zatrudniony był na stanowisku składnicowego drewna w Nadleśnictwie Żagań. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Michał Sokół zmarł 7 lipca 1996 i spoczywa na cmentarzu komunalnym w Iłowej (powiat żagański województwa lubuskiego) – sektor: E, rząd: 2, grób: 3.
Żoną Michała była Maria z domu Tomczak (ur. 22 stycznia 1914, zm. 10 lutego 2004), z którą ślub wziął w Zgierzu. Z ich związku narodziły się dzieci: Wojciech (ur. 1940 w Zgierzu, zm. 2014 tamże), Urszula (ur. 30 marca 1946 w Iłowej, zm. 7 lipca 2018), Zofia (ur. 1947 w Iłowej) i Stanisław (ur. 1950 w Iłowej). Żona i córka Urszula spoczywają razem z nim w jednym grobie.
