Urodził się 12 października 1897 w Domaszowie – powiat Rawa Ruska w ówczesnym województwie lwowskim. Ochrzczony został 17 października tr. według obrządku rzymsko-katolickiego w parafii pw. Świętego Marcina w Bruckenthal (należącej do dekanatu Bełz archidiecezji lwowskiej). Jego rodzicami chrzestnymi byli Jakub Wolf i Rozalia Defée. Był synem Michała (ur. 28 września 1868, zm. 12 marca 1926 na tyfus) i Ewy Hipp (ur. 27 stycznia 1869, zm. 23 lutego 1939). Miał brata Jana (ur. 1895, wcielonego do armii austro-węgierskiej i poległego podczas I wojny światowej na froncie włoskim) i siostrę Katarzynę (ur. 1904), która wyszła za mąż za Stefana Jarschke. Michał Defée pochodził z rodziny o francuskich korzeniach, której polska gałąź wywodziła się od Paula (Pawła) Defée (ur. 1767, zm. 25 października 1830) – jednego z dwóch napoleońskich żołnierzy, którzy po klęsce cesarza w Rosji osiedlili się w Domaszowie.
Kształcił się w gimnazjum w Stanisławowie. 15 października 1915 wstąpił ochotniczo do armii austro-węgierskiej. Wziął udział w I wojnie światowej (w jej trakcie dostał się do rosyjskiej niewoli) w szeregach 34 pułku strzelców. Zwolniony z c. i k. armii w dniu 30 października 1918, od 3 do 18 listopada tr. pełnił służbę w Komendzie dworca w Jarosławiu. Od 19 listopada do 18 grudnia 1918 leczony na hiszpankę w jarosławskim szpitalu wojskowym. Wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Uczestnik wojen: polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Za męstwo wykazane w trakcie walk odznaczony został, jako podoficer 14 pułku piechoty, Krzyżem Walecznych. Pozostał w służbie wojskowej obierając karierę podoficera zawodowego. W okresie dwudziestolecia międzywojennego pełnił służbę w 14 pułku piechoty z Włocławka. Sierżant od 1 stycznia 1921. Na dzień 27 czerwca 1927 nadal posiadał rangę sierżanta, następnie awansowany do stopnia starszego sierżanta.
Mocą Rozkazu Organizacyjnego Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z 16 września 1930 starszy sierżant Michał Defée wyznaczony został na stanowisko szefa 1. kompanii strzeleckiej w I batalionie 14 pp (kompanią dowodził kpt. Jan Wilczak). Rozkazami Organizacyjnymi Nr 1 z 1 kwietnia 1932 i Nr 3 z 1 września 1933 st. sierż. Defée otrzymywał przydziały do kwatermistrzostwa włocławskiego pułku (piastował wówczas między innymi funkcję pisarza oficera materiałowego pułku).
W dniu 23 listopada 1922 zawarł we włocławskiej parafii pw. św. Stanisława BM związek małżeński z Zofią Balcerak, córką Józefa i Marianny Kawalewskiej (ur. 5 sierpnia 1901 we Włocławku, zm. 14 listopada 1958 w Szczecinie). Z ich związku narodziły się dzieci: Henryk Władysław (ur. 1 stycznia 1924 we Włocławku), Zdzisław Ryszard (ur. 11 stycznia 1925 we Włocławku, zm. w marcu 2001 w Lingen), Halina Bronisława (ur. 26 lutego 1926 we Włocławku, zm. 18 października 2021), Alicja Zofia zamężna Hibner (ur. 1 października 1928 we Włocławku, zm. 22 czerwca 2013 tamże), Włodzimierz Michał (ur. 11 lutego 1930 we Włocławku, zm. 25 maja 2019 w Warszawie), Maria (ur. 29 listopada 1932 we Włocławku, zm. 8 czerwca 2001 w Szczecinie) i Danuta Teresa (ur. 10 lutego 1934 we Włocławku). Syn Włodzimierz w okresie okupacji niemieckiej został wywieziony w 1944 jako robotnik przymusowy do Pasewalk, również syn Zdzisław został wywieziony na roboty do Niemiec.
Za pracę pokojową na rzecz wojska Prezes Rady Ministrów odznaczył st. sierż. Michała Defée Brązowym Krzyżem Zasługi. W listopadzie 1933 w Państwowym Gimnazjum we Włocławku, przed Komisją Egzaminacyjną dla eksternów, zdał egzamin w zakresie programu sześciu klas szkoły średniej matematyczno-przyrodniczej. Rozkazem Nr 10/37 (pkt 3) Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII został z dniem 20 sierpnia 1937 przeniesiony etatowo i służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień we Włocławku, z gospodarczym i macierzystym pozostawieniem w 14 pułku piechoty. Uczestnik wojny obronnej 1939, podczas której został ranny w rękę. Przez krótki okres czasu przebywał w niemieckim obozie jenieckim, po zwolnieniu z którego powrócił do Włocławka (na dzień 21 grudnia 1939 znajdował się już w tym mieście). W okresie okupacji prowadził księgowość w małych, istniejących jeszcze, firmach polskich.
Michał Defée zmarł 28 października 1942 we Włocławku w wyniku powikłań po przeziębieniu. Spoczywa na włocławskim cmentarzu komunalnym – sektor: 33, rząd: 5, grób: 61. Na tym samym cmentarzu posiada również symboliczny grób w kwaterze wojennej – sektor: 17, rząd: 6, grób: 52.
Starszy sierżant Michał Defée odznaczony był:
- Krzyżem Walecznych
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
