Urodził się w dniu 16 lutego 1900 w Machnaczu (parafia Wieniec) jako syn Michaliny i nieznanego ojca.
W okresie międzywojennym służył jako podoficer zawodowy w 14 pułku piechoty z Włocławka, awansując do stopnia sierżanta.
Rozkazem organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 16 września 1930 sierżant Kazimierz Biesiadziński przydzielony został na stanowisko instruktora w komendzie powiatowej Przysposobienia Wojskowego na powiat nieszawski. Na mocy rozkazu organizacyjnego Nr 1 z 1 kwietnia 1932 przydzielono go do 3. kompanii ckm 14 pp, natomiast rozkaz organizacyjny Nr 3 Dowództwa włocławskiego pułku z dnia 1 września 1933 nadał mu przydział służbowy do 1. kompanii ckm.
Podczas niemieckiej okupacji wywieziony na tereny III Rzeszy jako robotnik przymusowy. W dniu 8 października 1943 odnotowany jako zatrudniony w cukrowni w Calbe, będącej zakładem nr 2 Rafinerii Cukru Genthin SA. W okresie od 22 kwietnia do 27 grudnia 1944 wykazany jako pracownik Telegrafenbauamt w mieście Bernburg (powiat Calbe w Saksonii). Przed 24 marca 1946 zarejestrował się w Lubece w punkcie repatriacyjnym do Polski.
Dalsze losy sierżanta Kazimierza Biesiadzińskiego pozostają nieznane.
