Wacław Janiszewski urodził się 26 listopada 1900 w Szczawinie Kościelnym (powiat Gostynin) jako syn Wincentego i Franciszki z Truszkowskich. Ochrzczony został w parafii Suserz. Jego rodzeństwem byli: Edward (ur. 1886, zm. 1887), Kazimiera (ur. 1892), Jan (ur. 1895), Helena (ur. 1898), Stefan (ur. 1904) i Władysław (ur. 1906). W wieku 13 lat ukończył szkołę rosyjsko-polską w zakresie trzeciej klasy. Trzy lata później, pod okiem ojca, rozpoczął pracę w budownictwie wiejskim.
Od 1 lutego 1920 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po ukończeniu szkolenia rekruckiego przebywał, w okresie od 15 listopada 1920 do 15 kwietnia 1921, na I. Kursie Wojennym Podoficerów w Centralnej Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty Nr 1 w Chełmnie. Po ukończeniu kursu szeregowy Wacław Janiszewski odszedł do 2 pułku piechoty Legionów, w którym pełnił służbę do początku lat 30-tych.
Przeniesiony do Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu, po rozwiązaniu której (przełom lat 1931/1932) skierowano go do 14 pułku piechoty stacjonującego we Włocławku.
Rozkazem organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z 1 kwietnia 1932 sierżant Wacław Janiszewski wyznaczony został na stanowisko szefa 1. kompanii k.m. w I batalionie włocławskiego pułku. Taki sam przydział otrzymał mocą rozkazu organizacyjnego Nr 3 z 1 września 1933.
W roku 1938 ukończył 7-klasową szkołę im. Stanisława Staszica we Włocławku.
Rozkazem dowódcy 14 pułku piechoty z 25 sierpnia 1939 sierżant Wacław Janiszewski został wyznaczony na stanowisko szefa 81. samodzielnej kompanii karabinów maszynowych i broni towarzyszących (mobilizowanej przez 14 pp), która weszła w skład 4 Dywizji Piechoty walczącej w ramach armii „Pomorze” (dowódcą tej kompanii został kpt. Władysław Wyczółkowski, przed mobilizacją oficer 14 pułku piechoty). Wraz ze swą kompanią wziął udział w wojnie obronnej 1939.
Pod koniec sierpnia 1939 roku 81. samodzielna kompania karabinów maszynowych i broni towarzyszących zajęła stanowiska w rejonie Mełna i Gruty, podczas gdy jej cały tabor bojowy pod dowództwem sierż. Janiszewskiego zakwaterowano pod Jabłonowem. Już pierwszego dnia wojny Wacław Janiszewski otrzymał rozkaz odwrotu. Następnie brał udział w bitwie nad Bzurą. W nocy z 17 na 18 września jego tabor, zamaskowany w ogrodzie jednego z folwarków, został zbombardowany przez lotnictwo niemieckie. Po rozbiciu taboru podążał (w towarzystwie kucharza) w kierunku Warszawy. W Iłowie objął dowództwo nad spotkaną tamże drużyną ckm ze swojej kompanii. Przeszedł Bzurę i wraz z obsługą trzech karabinów maszynowych zajął stanowiska, z których aż do wyczerpania amunicji kładziono ogień umożliwiający przeprawę oddziałom polskiej piechoty.
18 września wzięty do niemieckiej niewoli, trafił do obozu przejściowego w Żyrardowie, po czym osadzono go w Stalagu X A Schleswig (nr jeńca 21649). 14 czerwca 1940 zwolniony ze stalagu i przekazany do komanda pracy w Ringmar. W późniejszym okresie wysłany do obozu pracy karnej (za publiczne przepowiadanie klęski Niemiec), gdzie przebywał do 1 maja 1945.
Wyzwolony przez oddziały brytyjskie, do 1 maja 1946 służył w plutonie wartowniczym w obozie dla Polaków, znajdującym się w angielskiej strefie okupacyjnej Niemiec. W dniu 4 czerwca 1946 wyjechał transportem kolejowym z Wolfsburga do Polski. 7 czerwca tr. zarejestrował się w Punkcie Przyjęcia w Legnicy. Powrócił do Włocławka i podjął pracę w Państwowej Komunikacji Samochodowej. Od 1 września 1946 do 31 grudnia 1969 zatrudniony w oddziałach PKS w Inowrocławiu i Włocławku (od 1 maja 1969 jako starszy rewident zatrudniony był już tylko na pół etatu). Na emeryturę przeszedł z dniem 1 stycznia 1970.
6 października 1976 został awansowany w rezerwie do stopnia starszego sierżanta.
Wacław Janiszewski zmarł w dniu 1 września 1990 we Włocławku i spoczywa na tamtejszym cmentarzu komunalnym – sektor: R2, rząd: 3, grób: 13.
Pierwszą żoną Wacława Janiszewskiego była Anna Natalia z domu Brożyńska, córka Leona i Marianny (ur. 24 czerwca 1905), która zmarła 21 kwietnia 1944 we Włocławku. Z ich związku w dniu 1 grudnia 1925 urodziła się w Pińczowie córka Danuta Maria zamężna Skupin (zmarła 30 lipca 2002 w Jeleniej Górze), a w dniu 6 maja 1930 w Pińczowie narodził się syn Edmund Waldemar (zmarł 30 listopada 1997 we Włocławku). W dniu 12 maja 1958 Wacław Janiszewski zawarł związek małżeński z wdową Kazimierą Kędzierską z domu Jarońską, córką Jana i Bronisławy Gołębiewskiej (ur. 23 października 1903 w Kaliszu, zm. 19 kwietnia 1990 we Włocławku).
Wacław Janiszewski odznaczony był:
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę
- Medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939”
- Odznaką Grunwaldzką (1973)
