Urodził się w dniu 15 listopada 1904 we wsi Sobiczewy (parafia Chodecz). Był synem Franciszka i Stanisławy Jóźwiak – robotników (jego rodzice wzięli ślub w 1895).
W roku 1928 służył w 14 pułku piechoty i posiadał wówczas stopień plutonowego. 26 grudnia 1928 zawarł we włocławskiej parafii wojskowej pw. Św. Michała ślub z 17-letnią Ireną Ziółkowską (córką Józefa i Wiktorii z Gryglewskich, ur. 27 września 1911, zm. 22 stycznia 1987). Ślubu udzielił im proboszcz parafii wojskowej – ks. kpt. Antoni Kosiba. Świadkami byli sierżanci 14 pułku piechoty – Michał Defee i Józef Lepa. Zgody na ślub panu młodemu udzielił dowódca 14 pułku piechoty w dniu 17 grudnia 1928 (pismo o sygn. L. 7864/28). Panna młoda otrzymała na ślub zgodę swego ojca.
Rozkazem Organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 1 kwietnia 1932 plutonowy Józef Słoniecki otrzymał przydział do 3. kompanii strzeleckiej. Z kolei Rozkaz Organizacyjny Nr 3 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 1 września 1933 przydzielił go do 6. kompanii strzeleckiej.
Józef Słoniecki chorował na gruźlicę, w związku z czym kilkukrotnie przebywał na leczeniu szpitalnym oraz uzdrowiskowym (między innymi na przełomie 1932 i 1933 roku był kuracjuszem Wojskowego Sanatorium im. marszałka Józefa Piłsudskiego w Zakopanem). Przed wrześniem 1939 został przeniesiony w stan spoczynku (w sierpniu tr. odnotowany został jako inwalida wojskowy).
W okresie okupacji pracował jako robotnik. Zmarł we Włocławku 1 marca 1942. Spoczywa na włocławskim cmentarzu komunalnym – sektor: 52, rząd: 9, grób: 325.
Z małżeństwa z Ireną Ziółkowską miał trzy córki: Danutę Irenę (ur. 1931, zm. 2018) – jej ojcem chrzestnym został st. sierż. 14 pp Wacław Kość, Stanisławę (ur. 1935, zm. 1937) i Teresę (ur. 1936) oraz syna Lesława Tadeusza (ur. 1930, zm. 1984).
Zbiory wnuczki – Marii Puchalskiej.
