Urodził się w dniu 19 lutego 1901 we wsi Niemojewko (gmina Strzelno) jako syn Michała – wyrobnika i Anastazji Ciesielskiej. Ochrzczony został w parafii w Ludzisku. Jego rodzeństwem byli: Ignacy (ur. 11 marca 1903), Stanisława (ur. 30 kwietnia 1905, zm. 29 grudnia 1908), Franciszek (ur. 1 września 1907, zm. 11 stycznia 2000), Helena (ur. 6 grudnia 1909) i Władysław (ur. 14 listopada 1911, zm. 18 marca 1991).
W okresie międzywojennym służył jako podoficer zawodowy w Wojsku Polskim, a jego oddziałem macierzystym był 14 pułk piechoty z Włocławka. W toku swej służby awansował do rangi sierżanta.
Rozkazem organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 16 września 1930 sierżant Kazimierz Budner otrzymał przydział do 1. kompanii strzeleckiej, którą dowodził w tym czasie kpt. Jan Wilczak. Na mocy rozkazu organizacyjnego Nr 1 z 1 kwietnia 1932 przydzielono go na stanowisko szefa 4. kompanii strzeleckiej, a rozkaz organizacyjny Nr 3 z dnia 1 września 1933 nadał mu przydział służbowy ponownie do 4. kompanii strzeleckiej. W 1938 odznaczony został Brązowym Krzyżem Zasługi – za zasługi w służbie wojskowej. W listopadzie tego roku nadal służył czynnie w 14 pułku piechoty.
W dniu 25 lutego 1933 we włocławskiej parafii ewangelicko-augsburskiej zawarł związek małżeński z Olgą Tiede (ur. 21 maja 1909 we Włocławku, zm. 13 lipca 1945 tamże), córką Wilhelma i Emilii Küntzel. Panna młoda była wyznania ewangelicko-augsburskiego, a pan młody wyznania rzymsko-katolickiego. Zgody nowo zaślubionemu za zawarcie małżeństwa udzielił dowódca 14 pułku piechoty w dniu 24 lutego 1933.
Kazimierz Budner zmarł w Bydgoszczy w dniu 11 grudnia 1981. Jego żona spoczywa na cmentarzu komunalnym we Włocławku – sektor: 17, rząd: 1, grób: 30.
Sierżant Kazimierz Budner odznaczony był:
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę
