Urodził się 22 października 1881 we wsi Dybków na przedmieściach Sieniawy (powiat jarosławski) jako syn Bazylego i Ewy Litwin (Łytwyn), w rodzinie wyznania greckokatolickiego.
W dniu 6 maja 1910 zawarł w Jarosławiu związek małżeński z Antoniną Majkut (ur. 1 czerwca 1889), córką Jana i Anieli Babickiej, wyznania rzymskokatolickiego.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości służył w randze chorążego w 14 pułku piechoty z Włocławka. Na mocy rozkazu Nr 3 Dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII z 26 stycznia 1929 został przeniesiony w stan spoczynku z dniem 28 lutego 1929 z powodu zupełnej i trwałej niezdolności do służby wojskowej (miał już wówczas nabyte prawo do zaopatrzenia emerytalnego).
Na początku 1939 wszedł jako sekretarz w skład Prezydium Obwodu Obozu Zjednoczenia Narodowego na Miasto Włocławek.
W czasie niemieckiej okupacji skierowany do przymusowych robót. Zmarł podczas nich w dniu 1 sierpnia 1940 we wsi Koszanowo (gmina Lubraniec). Następnego dnia jego ciało zostało przewiezione do kaplicy we włocławskim klasztorze franciszkanów. Pogrzeb chorążego stanu spoczynku Michała Kuziemko odbył się w dniu 5 sierpnia 1940 na włocławskim cmentarzu komunalnym – sektor: 84 A, rząd: 9, grób: 267.
