kpt. Gut Wojciech

Urodził się w dniu 7 marca 1897 w Kielanowicach w powiecie tarnowskim (obecnie część miasta Tuchów).

Dnia 15 sierpnia 1914 zgłosił się w Nowym Sączu do oddziałów strzeleckich. Został wcielony do 7 kompanii II batalionu 2 pułku piechoty Legionów Polskich. Od wiosny 1915 służył jako szeregowy w 7 kompanii II batalionu 4 pułku piechoty III Brygady LP. Ranny, latem 1915 przebywał w Domu Rekonwalescentów w Kamieńsku, superarbitrowany (zwolniony ze służby wojskowej z powodów zdrowotnych) 14 listopada 1915 i urlopowany od 12 grudnia 1915. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i służył w 1 pułku strzelców podhalańskich. Dekretem z dnia 26 sierpnia 1919 został mianowany podporucznikiem piechoty od dnia 1 sierpnia 1919.

Na dzień 1 czerwca 1921 w stopniu porucznika pełnił służbę w 1 pułku strzelców podhalańskich. W dniu 3 maja 1922 został zweryfikowany w tymże stopniu ze starszeństwem od dnia 1 czerwca 1919 roku i 1202. lokatą, pełnił wówczas nadal służbę w 1 pułku strzelców podhalańskich. Następnie przeniesiony do 6 pułku strzelców podhalańskich, służąc w którym zajmował w 1923 roku 1074. lokatę wśród poruczników piechoty. Rok później była to już 270. lokata łączna wśród poruczników korpusu piechoty.

Awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem od dnia 1 lipca 1925 i 170. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W dniu 11 czerwca 1927 ogłoszono przydzielenie, w korpusie oficerów piechoty, kpt. Wojciecha Guta z 6 pułku strzelców podhalańskich do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X na stanowisko referenta Przysposobienia Wojskowego. W roku 1928 zajmował 164. lokatę wśród kapitanów korpusu piechoty w swoim starszeństwie, przynależał do Kadry Oficerów Piechoty i jako nadetatowy oficer 6 pułku strzelców podhalańskich nadal pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr X. Na mocy zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych – marszałka Józefa Piłsudskiego – został przeniesiony, w korpusie oficerów piechoty, z Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X do 14 pułku piechoty, co ogłoszono w dniu 5 listopada 1928.