Urodził się w dniu 1 listopada 1904 w Łodzi jako syn Andrzeja i Marianny Holajn (jego rodzice zawarli związek małżeński 17 lutego 1900). Edward został ochrzczony 6 listopada 1904 w łódzkiej parafii pw. św. Krzyża. Jego bratem był Roman (ur. 19 grudnia 1900 w Łodzi, zm. 11 grudnia 1904 tamże).
Po ukończeniu szkół znalazł zatrudnienie jako pracownik biurowy. W latach 20-tych XX w. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej. Następnie obrał karierę podoficera zawodowego, a jego jednostką macierzystą został 14 pułk piechoty z Włocławka. Na początku lipca 1926 mieszkał czasowo w Brześciu Kujawskim. W toku służby awansowany do stopnia plutonowego, którą to rangę posiadał już na dzień 5 maja 1929.
Mocą Rozkazu Organizacyjnego Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z 16 września 1930 plutonowy Edward Szymański przydzielony został na stanowisko instruktora w 1. kompanii KOP (kompania ta szkoliła rekrutów na potrzeby Korpusu Ochrony Pogranicza, a jej dowódcą w tamtym okresie był por. Konstanty Biesiekierski). Z kolei rozkaz organizacyjny Nr 1 z dnia 1 kwietnia 1932 przydzielił go do dowództwa pułku. Taki sam przydział służbowy otrzymał rozkazem organizacyjnym Nr 3 z 1 września 1933. W połowie lipca 1934 nadal posiadał rangę plutonowego. W toku dalszej służby awansowano go do stopnia sierżanta. W listopadzie 1938 sierżant Edward Szymański nadal służył czynnie w 14 pułku piechoty.
W latach 50-tych XX w. mieszkał wraz z żoną Zenobią w Toruniu. W tym czasie zatrudniony był jako pracownik umysłowy w Toruńskiej Stoczni Rzecznej, w okresie późniejszym przebywał na rencie.
Edward Szymański zmarł 15 czerwca 1963 w Toruniu.
Żonaty z Zenobią Sieczkowską (ur. 30 października 1905 we Włocławku), córką Jana i Walerii Gajewskiej. Z ich związku narodziły się córki: Maria Waleria (ur. 24 maja 1926 w Brześciu Kujawskim) i Krystyna Waleriana (ur. 2 kwietnia 1929 we Włocławku).
