Urodził się w dniu 10 kwietnia 1895 jako syn Michała.
Dekretem Naczelnika Państwa i Wodza Naczelnego z dnia 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika, ze starszeństwem od dnia 1 czerwca 1919 i 2602. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Pełnił wówczas służbę w 77 pułku piechoty stacjonującym w Lidzie. W pułku tym służył do II połowy lat 20-tych zajmując w 1923 roku 2311. lokatę wśród poruczników piechoty, a rok później 1354. lokatę. W roku 1928 była to już 539. lokata pośród poruczników piechoty.
Następnie przeniesiony do 85 pułku piechoty z Nowej Wilejki, służąc w którym zajmował w 1930 roku 352. lokatę. Kolejnym miejscem jego służby był 63 pułk piechoty z Torunia. Jako oficer toruńskiego pułku zajmował w 1932 roku 188. lokatę wśród poruczników piechoty. Na dzień 30 marca 1933 dowodził jedną z kompanii 63 pp.
Awansowany do stopnia kapitana został ze starszeństwem od dnia 1 stycznia 1933 i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W tym samym roku zajmował 2007. lokatę łączną wśród kapitanów piechoty, a na dzień 5 czerwca 1935 była to 1811. lokata łączna wśród kapitanów korpusu piechoty. Następnie został przeniesiony z toruńskiego 63 pułku piechoty do 14 pułku piechoty z Włocławka. Na dzień 16 marca 1938 zajmował stanowisko dowódcy 9. kompanii strzeleckiej w III batalionie 14 pp (w tym czasie przebywał na kursie).
Kolejnym miejscem jego służby wojskowej został 86 pułk piechoty z Mołodeczna. W tym samym mniej więcej okresie przeniesiony został z korpusu oficerów piechoty do korpusu oficerów taborowych. W nowym miejscu służby na dzień 23 marca 1939 piastował stanowisko dowódcy kompanii gospodarczej i oficera taborowego pułku. Zajmował wówczas 2. lokatę w swoim starszeństwie wśród kapitanów korpusu oficerów taborowych.
Jego przydział mobilizacyjny pozostaje nieznany. Dostał się do niemieckiej niewoli, w której przebywał w oflagach II B Arnswalde i II C Woldenberg (numer jeniecki: 1362).
Zmarł w dniu 2 czerwca 1949 i spoczywa na cmentarzu komunalnym w Sopocie (przy ulicy Malczewskiego 31) – sektor: N2, rząd: 9, grób: 3. Razem z nim spoczywa żona Taisa (Teresa) – urodzona 31 marca 1900 i zmarła 23 stycznia 1954.
Kapitan Gerard Nowicki odznaczony był:
- Krzyżem Walecznych
- Medalem Niepodległości (1931)
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości