Urodził się w dniu 27 września 1904 w Rogoźnie Wielkopolskim jako syn Teofila – stolarza (zm. 1919) i Franciszki Smentek. W 1918 ukończył siedmioklasową szkołę powszechną w Rogoźnie. Następnie przez trzy lata kształcił się w szkole zawodowej, zarobkując jednocześnie jako pomocnik-praktykant w firmie brukarskiej Jabłoński z Rogoźna Wlkp.
W roku 1926 powołany do Wojska Polskiego i wcielony do 62 pułku piechoty z Bydgoszczy. Z wynikiem dobrym ukończył szkołę podoficerską i po zakończeniu zasadniczej służby wojskowej pozostał w 62 pp jako podoficer zawodowy. W roku 1929 przeniesiony został do 14 pułku piechoty z Włocławka.
Rozkazem organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 1 kwietnia 1932 kapral zawodowy Franciszek Kornobis otrzymał przydział służbowy do plutonu zwiadowców konnych. Awansowany do rangi plutonowego. Mocą rozkazu organizacyjnego Nr 3 z 1 września 1933 plut. Kornobis przydzielony został do 5. kompanii strzeleckiej włocławskiego pułku.
W dniu 29 czerwca 1935 we włocławskiej parafii wojskowej pw. św. Michała plutonowy Franciszek Kornobis zawarł związek małżeński z Leokadią Giętka (ur. 16 września 1910 we Włocławku, zm. 3 grudnia 2000 tamże), córką Walentego i Domiceli Sarnowskiej. Ich świadkami byli sierżant Roman Sobolewski i starszy sierżant Wacław Kość – podoficerowie 14 pułku piechoty. Ślubu udzielił, w zastępstwie proboszcza parafii wojskowej, ksiądz Józef Balcerczyk, a zgodę panu młodemu na zawarcie małżeństwa wydał dowódca 14 pułku piechoty.
W okresie od 23 września 1937 do 31 stycznia 1938 uczestniczył w I Kursie doskonalącym plutonowych zawodowych piechoty Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII, zorganizowanym przy 62 pułku piechoty. Kurs ten ukończył z wynikiem dobrym.
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 w stopniu plutonowego – walczył na Pomorzu (Jabłonowo, Kowalewo) oraz w bitwie nad Bzurą. 18 września 1939 wzięty pod Sochaczewem do niemieckiej niewoli. Wskutek choroby zwolniony z niewoli w 1940, w lipcu tr. skierowany został do pracy we włocławskiej filii jednej z niemieckich firm budowlanych. Do 1945 był w niej zatrudniony na stanowisku rachmistrza.
Po wyzwoleniu Włocławka przez armię radziecką, już 23 stycznia 1945 przystąpił do pracy w tamtejszym Zarządzie Miejskim jako referent w Wydziale Aprowizacji, następnie w Wydziale Opieki Społecznej. W październiku 1946 rozpoczął pracę w Państwowej Komunikacji Samochodowej we Włocławku – na stanowisku referenta eksploatacyjnego pracował do 30 października 1947. Zwolniony w wyniku likwidacji etatu, od 1 listopada 1947 ponownie zatrudniony w Zarządzie Miasta Włocławka jako referent w jednym z Ośrodków Zdrowia.
Franciszek Kornobis zmarł w dniu 19 listopada 1987 we Włocławku i spoczywa na tamtejszym cmentarzu komunalnym – sektor: 14, rząd: 3, grób: 72.
Ze związku Franciszka i Leokadii narodziły się dzieci: Barbara Leokadia (ur. 12 maja 1936 we Włocławku) – jej ojcem chrzestnym został starszy sierżant 14 pp Wacław Kość, Stanisław Jan (ur. 13 lutego 1938 we Włocławku, zm. 3 czerwca 2002 tamże), Ryszard Tadeusz (ur. 11 lipca 1940 we Włocławku, zm. 4 marca 1975), Adam, Andrzej i Marian.
