Urodził się 20 czerwca 1889 we wsi Wierzchowa (Wierzchów) powiatu ostrogskiego jako syn Kornila i Kseni Barabasz, w rodzinie wyznania prawosławnego. Służył w armii carskiej, w której był przydzielany do orkiestr wojskowych jako klarnecista.
W roku 1910 zawarł w Ostrogu nad Horyniem (powiat Zdołbunów) związek małżeński z Nadieżdą Lisowską (ur. 26 sierpnia 1891 we wsi Bielmaż koło Ostroga, zm. 4 czerwca 1963 we Włocławku), córką Pawła i Kseni Pochyłko, wyznania prawosławnego. Z ich związku narodziły się dwie córki i czterech synów.
W czasie wojny domowej w Rosji uciekł wraz z rodziną do Polski.
Wstąpił do Wojska Polskiego i jako podoficer zawodowy służył w 14 pułku piechoty z Włocławka. Na dzień 18 września 1926 posiadał już rangę sierżanta i przydzielony był służbowo do drużyny dowódcy pułku.
Rozkazem organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 16 września 1930 sierżant Tichon Chochłow przydzielony został do orkiestry pułkowej. Taki sam przydział otrzymał na mocy rozkazu organizacyjnego Nr 1 z dnia 1 kwietnia 1932. Z kolei rozkaz organizacyjny Nr 3 z 1 września 1933 nadał mu przydział do personelu kwatermistrzostwa włocławskiego pułku.
W czerwcu 1938 służył czynnie w 14 pp na stanowisku gospodarza strzelnicy garnizonowej. Okres okupacji przeżył we Włocławku.
Tichon Chochłow podczas służby w armii carskiej: 1 – siedzi na krześle, 2 – stoi pierwszy z lewej, 3 – drugi z lewej w II rzędzie od dołu, 4 – w mundurze galowym, 5 – siedzi z prawej (wszystkie zdjęcia z archiwum rodziny Tichona Chochłow).
Po wyzwoleniu Włocławka przez wojska radzieckie (styczeń 1945) został, wskutek kłamliwego donosu sąsiada, aresztowany przez NKWD. Wywieziony do obozu jenieckiego nr 231 na Uralu (obwód swierdłowski), którego zarząd znajdował się w miejscowości Sośwa. Obóz ten wchodził w skład Siewuralłagu i posiadał liczne podobozy oraz tzw. wydzielone łagpunkty: Wierchoturie, Pierwyj Post, Stupino, Bieriezowka, Czornaja Rieczka, Borowlanka i Koszaj. Ponad 70% ogółu osadzonych w tym obozie stanowili oskarżeni o polską działalność niepodległościową. Uwięzieni pracowali w 25 zakładach, głównie górniczych. Sierżant Tichon Chochłow skierowany został do Bieriezowki. Od lat chorujący na serce, nabawił się w obozie dodatkowych chorób. W ich wyniku zmarł w podobozie w Bieriezowce przed południem dnia 22 sierpnia 1945. Przed samą śmiercią zdążył napisać ostatnią wiadomość dla żony i dzieci (na odwrocie rodzinnej fotografii, którą miał ze sobą w łagrze), będącą jednocześnie pożegnaniem z nimi. Postanowieniem z 26 listopada 1959 Sąd Powiatowy we Włocławku stwierdził zgon sierżanta Tichona Chochłow (jako miejsce śmierci wskazano Berezowce na terenie ZSRR).
Sierżant Tichon Chochłow odznaczony był:
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaką Pamiątkową 14 Pułku Piechoty
W wielu dokumentach zarówno Tichon, jak i inni członkowie jego rodziny występują pod nazwiskiem Chochoł. Symboliczny grób Tichona Chochłow znajduje się na cmentarzu komunalnym we Włocławku – sektor: R3, rząd: 1, grób: 2.
