Urodził się w dniu 27 listopada 1910. Jego rodzicami byli Walerian (ur. 24 listopada 1882 w Golinie – powiat Konin, zm. 1 września 1946 we Włocławku) i Janina Adela z domu Stypułkowska (ur. 26 grudnia 1883 we wsi Łazy parafii Czernikowo, zm. 18 czerwca 1924 we Włocławku). Rodzice ślub wzięli w 1909 w parafii Czernikowo. Bratem Wirgiliusza był Tadeusz (ur. 20 czerwca 1912 we Włocławku, zm. 3 grudnia 1981 tamże).
Absolwent X promocji Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu – na zakończenie szkoły uzyskał 80. lokatę.
Promowany na stopień podporucznika został ze starszeństwem od dnia 15 sierpnia 1933 i 84. lokatą w korpusie oficerów artylerii oraz wcielony do 4 pułku artylerii lekkiej. Awansowany do rangi porucznika ze starszeństwem od dnia 19 marca 1937 oraz 38. lokatą w korpusie oficerów artylerii.
24 kwietnia 1938 objął dowodzenie nad plutonem artylerii piechoty w 14 pułku piechoty z Włocławka, które sprawował do kampanii wrześniowej. Na dzień 23 marca 1939 zajmował 36. lokatę w swoim starszeństwie, pośród poruczników korpusu oficerów artylerii.
Wraz z 14 pułkiem piechoty walczył w okolicach Mełna i Gruty. Następnie w odwrocie przez Wisłę, wziął udział w walkach początkowej fazy bitwy nad Bzurą. Poległ 10 września 1939, przy stanowisku działa, pod dworem Ruszki – raniony odłamkiem podczas nalotu niemieckiego lotnictwa. Pochowany został w miejscowości Wyrów, gdzie urządzono mu żołnierski pogrzeb. Mszę polową odprawił ks. Stanisław Piotrowski – kapelan 14 pp, a żołnierskie słowo wygłosił dowódca I batalionu 14 pp – mjr Piotr Kunda. W pogrzebie uczestniczyli również kpt. Józef Koziński – adiutant pułku oraz por. rez. dr med. Antoni Puzyrewicz – lekarz pułkowy. Asystę stanowiło 20 żołnierzy, którzy nad trumną oddali salwę honorową.
W okresie późniejszym por. Wirgiliusza Lemańskiego przeniesiono na cmentarz parafialny w Strzelcach (powiat kutnowski). W październiku 1946 został ekshumowany i przeniesiony na cmentarz komunalny we Włocławku. Spoczywa w jednym grobie razem z ojcem i bratem – sektor: 34, rząd: 7, grób: 87.
Pośmiertnie awansowano go do stopnia kapitana artylerii i odznaczono Krzyżem Walecznych nr 29998 (Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 kwietnia 1948). Odznaczony był również Brązowym Krzyżem Zasługi.
Dodatkowe informacje:
