Urodził się w dniu 19 marca 1914 w Warszawie jako syn Leopolda i Stanisławy z domu Jędrzejak.
Promowany na stopień podporucznika ze starszeństwem od 1 października 1938 i 188. lokatą w korpusie oficerów piechoty oraz wcielony do włocławskiego 14 pułku piechoty. Na dzień 23 marca 1939 dowodził plutonem w 7 kompanii w III batalionie 14 pp. Taki sam przydział posiadał na dzień 26 maja 1939.
Z chwilą ogłoszenia mobilizacji objął dowództwo nad 7 kompanią strzelecką 14 pułku piechoty, z którą wyruszył na wrześniowe boje. Uczestnik bitwy nad Bzurą, w dniu 11 września 1939 doznał szoku nerwowego podczas natarcia pod Walewicami i zdał dowodzenie nad kompanią. Dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w niej w oflagach IX A Spangenberg, IX B Weilburg, XI A Osterode i II C Woldenberg.
Po zakończeniu II wojny światowej wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, w którym pełnił służbę w 53 pułku piechoty. Przeniesiony do rezerwy został w roku 1948 (w rezerwie awansowano go do stopnia podpułkownika). Zmarł w dniu 25 grudnia 1991 i spoczął na Starych Powązkach w Warszawie.
