Urodził się 1 października 1901 we wsi Manasterz (parafia Manasterz w powiecie przeworskim) jako syn Tomasza i Magdaleny. Jego rodzeństwem byli urodzeni w Manasterzu: Józef (ur. 9 stycznia 1891), Jan (ur. 24 czerwca 1893), Marcin (ur. 5 października 1894) i Katarzyna (ur. 20 listopada 1897).
Do roku 1908 wychowywany był przez rodziców i opiekunów. W tymże roku rozpoczął edukację w szkole ludowej w Manasterzu, w której do 1914 ukończył cztery klasy. Następnie pracował na roli przy rodzicach. W początkowych dniach listopada 1918 uczestniczył w rozbrajaniu austriackich żołnierzy i żandarmów na terenie Manasterza i Przeworska. W dniu 11 listopada tr. wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego – do 9 pułku piechoty, przemianowanego w lutym 1919 na 14 pułk piechoty. W szeregach tegoż pułku wziął udział w zmaganiach wojen: polsko-ukraińskiej (już 16 listopada 1918 skierowany na front pod Lubaczowem, walczył również pod Niemirowem, Horyńcem, Basznią, Sądową Wisznią, Gródkiem Jagiellońskim i Rawa Ruską) i polsko-bolszewickiej.
W okresie Dwudziestolecia pozostał w służbie w Wojsku Polskim jako podoficer zawodowy, którym mianowany został w 1922. Jego jednostką macierzystą był 14 pułk piechoty z Włocławka. Początkowo w randze kaprala, w toku służby awansowany z dniem 1 maja 1928 do stopnia sierżanta. Piastował funkcję podoficera-instruktora kompanii, a od 28 listopada 1926 podoficera przeznaczonego do prac w Przysposobieniu Wojskowym. W 1928 wyznaczony na stanowisko instruktora w komendzie Przysposobienia Wojskowego na powiat lipnowski.
Rozkazem organizacyjnym Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z dnia 16 września 1930 sierżant Michał Kozak przydzielony został na stanowisko instruktora w komendzie powiatowej Przysposobienia Wojskowego na powiat lipnowski. Przydziały służbowe do komendy PW w Lipnie otrzymywał również na mocy rozkazów organizacyjnych Nr 1 z 1 kwietnia 1932 i Nr 3 z dnia 1 września 1933.
Pod koniec 1933 objął również stanowisko pełniącego obowiązki komendanta Oddziału Związku Strzeleckiego w Lipnie, prowadząc jednocześnie szkolenie z zakresu przysposobienia wojskowego w tej organizacji. W grudniu 1935 odrzucono jego wniosek o nadanie Medalu Niepodległości. Co najmniej od 1931 mieszkał we wsi Ossówka (obecnie Osówka) w powiecie lipnowskim. W 1938 sierżant Michał Kozak otrzymał ocenę bardzo dobrą z rocznej kwalifikacji służbowej.
Dalsze losy Michała Kozaka pozostają nieznane.
Sierżant Michał Kozak odznaczony był:
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę
- Odznaką Honorową „Orlęta”
- Gwiazdą Przemyśla
- Złotą Odznaką Komendancką Przysposobienia Wojskowego