Urodził się w dniu 16 czerwca1908 w Menglinghausen (obecnie dzielnica Dortmundu) jako syn Michała i
Marii. Służył w Wojsku Polskim jako podoficer.
Promowany na podporucznika ze starszeństwem od 15 października 1936 i 155. lokatą w korpusie
oficerów piechoty oraz przydzielony do 14 pułku piechoty z Włocławka. Na dzień 16 marca 1938
piastował stanowisko dowódcy oddziału zwiadu włocławskiego pułku. Podczas operacji zajmowania
Zaolzia (październik 1938) był adiutantem dowódcy zbiorczego batalionu wystawionego przez 14 pp –
mjr. Juliusza Ulatowskiego.
Na dzień 23 marca 1939 odnotowany został na stanowisku dowódcy oddziału zwiadu w 14
pułku piechoty i zajmował wówczas 153. lokatę w swoim starszeństwie. To samo stanowisko piastował w
dniu 26 maja 1939.
We wrześniu 1939 nie występował w obsadzie oficerskiej I rzutu 14 pułku piechoty (prawdopodobnie
wszedł w skład Ośrodka Zbierania Nadwyżek 14 pp). Dostał się do niemieckiej niewoli, w której
przebywał w oflagach X B Nienburg, XVIII A Lienz / Drau, XVIII C Spittal / Drau i II C Woldenberg
(numery jenieckie: 980 i 387). Na stanie oflagów wykazywany był jako podporucznik 14 pp.
Zmarł w dniu 2 października 1981 w Mosinie i spoczywa na tamtejszym cmentarzu komunalnym, razem
z żoną Haliną (1927-1991). Na nagrobku zawarta została informacja, iż Antoni
Krawczyk posiadał stopień porucznika Wojska Polskiego.