Urodził się w dniu 3 czerwca 1886 w Jarosławiu.
W okresie I wojny światowej służył w 90 pułku piechoty armii austro-węgierskiej. Początkowo walczył na froncie serbskim, następnie przeniesiony do Batalionu Zapasowego 90 pp, od lipca 1918 do końca I wś ponownie w polu – na froncie przeciwrosyjskim. Podczas swej służby w c. i k. armii wykazywał duże uświadomienie narodowe i oddziaływał korzystnie w tym zakresie na kolegów – Polaków, zarówno podczas działań frontowych, jak i w czasie przewrotu na Ukrainie oraz podczas powrotu oddziału do kraju (już jako jednostki polskiej).
Zawodową służbę wojskową pełnił w 14 pułku piechoty z Włocławka. Na mocy Rozkazów Organizacyjnych Dowództwa 14 pułku piechoty z dni: 16 września 1930, 1 kwietnia 1932 i 1 września 1933 wyznaczany był na stanowisko szefa II batalionu włocławskiego pułku. Posiadał wówczas rangę starszego sierżanta.
W roku 1935 wchodził w skład zarządu Wojskowego Klubu Sportowego „Cuiavia” we Włocławku (członkami zarządu tego klubu byli wówczas również oficerowie 14 pp: ppłk Hugo Mijakowski, kpt. Jan Witkowski i por. Józef Koziński). Zarządzeniem Prezesa Rady Ministrów, Felicjana Sławoja Składkowskiego, z dnia 19 marca 1937 odznaczony został, za zasługi w służbie wojskowej, Brązowym Krzyżem Zasługi.
W I połowie 1938 jako podoficer 14 pułku piechoty piastował stanowisko szefa Komendy Obwodowej Przysposobienia Wojskowego przy 14 pp. We włocławskim pułku służył jeszcze w listopadzie 1938.
Podczas okupacji niemieckiej został wysiedlony z Kraju Warty. Według rodzinnych przekazów dożył wyzwolenia. Władysław Hnatowicz zmarł przed marcem 1949.
Żonaty z Karoliną z domu Wysocką, córką Michała i Marii z domu Łanik (ur. 15 października 1897 w Jarosławiu, zm. 22 czerwca 1952 we Włocławku).
Dziećmi Władysława i Karoliny byli: Mieczysław (ur. 4 czerwca 1916 w Jarosławiu, zm. 19 maja 1967 w Malczycach – we wrześniu 1939 strzelec w 4 Pułku Lotniczym z Torunia, jeniec niemieckich stalagów), Alfred – mistrz rzeźnicki (ur. 9 września 1919 w Jarosławiu, zm. 8 grudnia 1980 we Włocławku), Janina Zofia (ur. 15 maja 1927 we Włocławku, zm. 13 marca 2020 tamże) – jej ojcem chrzestnym został sierżant 14 pp Mieczysław Sulinowski, Marian Zbigniew (ur. 21 czerwca 1929 we Włocławku, zm. 10 listopada 1988 tamże) – jego ojcem chrzestnym został sierżant 14 pp Aleksander Apiecionek oraz Karol (ur. 7 października 1922 – w czasie okupacji deportowany na tereny III Rzeszy).
Starszy sierżant Władysław Hnatowicz odznaczony był:
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę
Zbiory prawnuczki Iwony Dominiak.
