Urodził się w dniu 28 października 1899 w Rokietnicy (powiat Jarosław), jako syn Stefana i Antoniny Olchowy (rodzice wzięli ślub 8 lutego 1893). Ochrzczony został dwa dni później w rokietnickiej parafii. Jego rodzeństwem byli: Zygmunt (ur. 2 kwietnia 1895, zamordowany 8 marca 1943 przez Gestapo podczas pacyfikacji Rokietnicy), Aniela (ur. 25 maja 1897) i Bronisława (ur. 19 lutego 1902). Ukończył cztery klasy szkoły ludowej po czym pracował z rodzicami na roli.
10 marca 1917 został powołany do armii austro-węgierskiej i skierowany do 90 pułku piechoty, w którym służył do 1 listopada 1918.
W dniu 3 marca 1919 wcielony do 14 pułku piechoty i przydzielony do 10. kompanii. W szeregach tegoż pułku uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, biorąc udział we wszystkich walkach stoczonych od marca 1919 do końca działań wojennych. Po wojnie pozostał w służbie w 14 pułku piechoty, dyslokowanym do Włocławka. W pułku tym ukończył szkołę podoficerską (posiadał już wówczas sznur strzelca wyborowego). 1 stycznia 1923 mianowany podoficerem zawodowym. Przez pierwsze lata piastował stanowisko instruktora, a od 31 marca 1926 szefa kompanii.
W dniu 11 listopada 1925 we włocławskiej parafii pw. św. Jana plutonowy Antoni Jakubas zawarł związek małżeński z panną Eugenią Szczepanow (ur. 22 lutego 1905 we Włocławku, zm. 6 marca 1967 tamże), córką Włodzimierza i Antoniny. Zezwolenie panu młodemu na ślub wydał Dowódca Okręgu Korpusu Nr VIII w dniu 8 września 1925, a sakramentu małżeństwa udzielił ks. Stanisław Murasik – kapelan wojskowy.
Mocą Rozkazu Organizacyjnego Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z 16 września 1930 sierżant Antoni Jakubas przydzielony został na stanowisko szefa 5. kompanii strzeleckiej, którą dowodził wówczas por. Franciszek Kretkowski. Rozkazem Organizacyjnym Nr 1 z 1 kwietnia 1932 otrzymał przydział do powiatowej komendy Przysposobienia Wojskowego w Nieszawie, natomiast Rozkaz Organizacyjny Nr 3 z 1 września 1933 przydzielił sierżanta Jakubasa do powiatowej komendy Przysposobienia Wojskowego na powiat włocławski.
1 kwietnia 1938 awansowany do rangi starszego sierżanta. W tym samym roku odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi – za zasługi w służbie wojskowej.
W szeregach 14 pułku piechoty wziął udział w kampanii wrześniowej, walczył w bitwie nad Bzurą. W okresie okupacji działał na terenie Włocławka w antyhitlerowskim ruchu oporu. W czerwcu 1943, wraz z innymi podoficerami zawodowymi 14 pułku piechoty, znalazł się w kadrze Inspektoratu Rejonowego Włocławek Armii Krajowej.
Antoni Jakubas zmarł jako rencista w dniu 10 grudnia 1976 w Toruniu i spoczywa na cmentarzu komunalnym we Włocławku – sektor: 60a, rząd: 36, grób: 39.
Starszy sierżant Antoni Jakubas odznaczony był:
- Brązowym Krzyżem Zasługi
- Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921
- Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaką Honorową „Orlęta”
