Urodził się w dniu 1 listopada 1901 w Komaszycach (powiat Inowrocław) jako syn Jana i Anny z domu Barcikowskiej.
Z bronią w ręku wziął czynny udział w powstaniu wielkopolskim. Odbył zasadniczą służbę wojskową, po czym kontynuował karierę wojskową jako podoficer zawodowy w 14 pułku piechoty z Włocławka.
Mocą Rozkazu Organizacyjnego Nr 1 Dowództwa 14 pułku piechoty z 16 września 1930 plutonowy Wacław Pieczonka przydzielony został na stanowisko instruktora w plutonie łączności włocławskiego pułku.
W dniu 9 listopada 1930 zawarł we włocławskiej parafii wojskowej pw. św. Michała związek małżeński z panną Ireną Wędołowską, córką Mariana i Anieli Gałkiewicz (ur. 3 lipca 1906 we Włocławku, zm. 21 października 2002 tamże). Świadkami byli plutonowi 14 pp – Jan Wawro i Stefan Jaszczyk. Panu młodemu zgodę na ślub wyraził dowódca pułku w dniu 18 października 1930, a sakramentu małżeństwa udzielił proboszcz parafii wojskowej – ks. kpt. Antoni Kosiba.
Rozkazami Organizacyjnymi Dowództwa 14 pułku piechoty Nr 1 z 1 kwietnia 1932 i Nr 3 z 1 września 1933 plut. Wacław Pieczonka ponownie otrzymywał przydziały do plutonu łączności. Awansowany do rangi sierżanta, a w roku 1939 rozkazem dowódcy 4 Dywizji Piechoty awansowany na stopień starszego sierżanta.
W okresie powojennym, w latach 1945-1962, pracował jako ślusarz i monter w Polskich Kolejach Państwowych – Oddziale Zabezpieczenia Ruchu i Łączności Toruń-Wschód. Następnie przeszedł na emeryturę.
Wacław Pieczonka zmarł 3 października 1986 we Włocławku i spoczywa na tamtejszym cmentarzu komunalnym – sektor: 84D, rząd: 5, grób: 51.
Dziećmi Wacława i Ireny Pieczonków byli: córka Danuta (ur. 11 sierpnia 1931 we Włocławku, zm. 25 stycznia 1933), córka Teresa Marianna (ur. 16 sierpnia 1933 we Włocławku, zm. 23 lutego 2017 tamże), syn Marian Wacław (ur. 30 maja 1936 we Włocławku, zm. 3 stycznia 2002) i córka Anna (ur. 16 stycznia 1941 we Włocławku, zm. 13 sierpnia 2000 tamże).
Wacław Pieczonka odznaczony był:
- Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym
- Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921