Urodził się w dniu 17 sierpnia 1893 w Bażnikowie (Baźnikowie) – powiat Brzeżany. Na dzień 1 czerwca 1921 jako etatowy porucznik 4. Dyonu Żandarmerii Wojskowej pełnił służbę w 6. Dyonie Żandarmerii Polowej Etapowym. Zweryfikowany został w dniu 3 maja 1922 w stopniu porucznika, ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 25. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. Służył wówczas w 8. Dywizjonie Żandarmerii.
W roku 1923 jako porucznik VIII Dyonu Żandarmerii pełnił służbę na stanowisku dowódcy plutonu żandarmerii we Włocławku. W marcu 1924 zlikwidowano pluton żandarmerii we Włocławku i w tym samym miesiącu przeniesiono por. żand. Mariana Materę do korpusu oficerów piechoty, kierując go do służby w 63 pułku piechoty. W II połowie 1924 pełnił już służbę w 14 pułku piechoty z Włocławka i zajmował 127. lokatę wśród poruczników piechoty ze starszeństwem z dnia 1 czerwca 1919. W pułku ze stolicy Kujaw służył do II połowy lat 30-tych XX wieku.
Do stopnia kapitana piechoty awansowany został ze starszeństwem od 1 lipca 1925 i 56. lokatą. W roku 1930 była to już 45. lokata w starszeństwie i jednocześnie 1190. lokata łączna wśród kapitanów piechoty. Na dzień 1 lipca 1933 kapitan Marian Matera zajmował 37. lokatę w swoim starszeństwie i 877. lokatę łączną pośród kapitanów piechoty, a na dzień 5 czerwca 1935 – 30. lokatę w starszeństwie i 730. lokatę łączną. W 14 pułku piechoty zajmował między innymi (od roku 1930) stanowisko adiutanta (szefa sztabu) pułku. Po wrześniu 1936 odszedł z 14 pp i został przeniesiony do korpusu oficerów administracji.
Na dzień 23 marca 1939 piastował stanowisko kierownika Referatu Ewidencji Wydawnictw w Wydziale Ogólno-Mobilizacyjnym Oddziału I Sztabu Głównego. Zajmował wówczas 25. lokatę wśród kapitanów administracji piechoty ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925.
Po kampanii wrześniowej uniknął niewoli i przedostał się na Zachód. Na dzień 15 sierpnia 1941 dowodził (w randze kapitana) 2. kompanią w Oddziale Wartowniczym Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich (oddział ten utworzono 31 marca 1941 i pełnił on służbę w rejonie Aleksandrii, a potem podlegał bezpośrednio dowództwu brytyjskiemu).
Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Anglii. Zmarł w II kwartale 1951 w okręgu rejestracyjnym Plymouth (hrabstwo Devon).
Jego żoną była Nadzieja Maliniakówna. Z ich związku w dniu 11 października 1927 urodziła się we Włocławku córka Alicja Maria (zmarła w Warszawie 4 stycznia 1948).
Kapitan Marian Matera odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi.
