chor. Kopf Stanisław Maciej

Chorąży Stanisław Kopf – archiwum Mariana Ropejko

Urodził się w dniu 5 listopada 1899 w Cieszanowie (powiat lubaczowski) jako syn Michała (rolnika) i Józefy z domu Nieckarz (wg części dokumentów jego drugie imię brzmiało Mateusz). Ukończył szkołę elementarną i wstąpił do armii austro-węgierskiej, w której szeregach walczył podczas I wojny światowej. Służył na froncie serbskim i czarnogórskim, na którym zapadł na malarię. Następnie w Legionach Polskich, po czym wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W listopadzie i grudniu 1918, w randze plutonowego, pełnił służbę w 2. kompanii 9 pułku piechoty (późniejszego 14 pułku piechoty) dowodzonej przez por. Mieczysława Hetpera. Uczestnik wojny polsko-ukraińskiej (obrońca Przemyśla i Lubaczowa) i polsko-bolszewickiej w szeregach 14 pułku piechoty. Za męstwo wykazane w tych walkach odznaczony został Krzyżem Walecznych.

Wraz z 14 pułkiem piechoty przybył w dniu 1 maja 1921 do Włocławka. Uzupełnił wykształcenie, zdając w połowie grudnia 1931 egzamin nadzwyczajny (odpowiadający ukończeniu siedmioklasowej szkoły powszechnej). Zaocznie zdał również maturę. W toku służby awansowany do stopnia sierżanta i starszego sierżanta.

W 1930 piastował funkcję skarbnika w zarządzie Spółdzielni Wojskowej. W latach 1930-1933, w randze starszego sierżanta, zajmował stanowisko szefa tajnej kancelarii przy dowództwie pułku (przydziały na to stanowisko otrzymywał między innymi Rozkazami Organizacyjnymi Dowództwa 14 pułku piechoty: Nr 1 z 16 września 1930, Nr 1 z 1 kwietnia 1932 i Nr 3 z 1 września 1933). W 1936 dowodził plutem w 5. kompanii strzeleckiej włocławskiego pułku. W 1934 wraz z delegacją pułku uczestniczył w ceremonii wręczenia pamiątkowej odznaki pułkowej Prezydentowi RP – Ignacemu Mościckiemu. W tym samym roku był współautorem „Jednodniówki” wydanej z okazji 16 rocznicy powstania pułku. Awansowany do stopnia chorążego z dniem 1 kwietnia 1936. W 1938 wszedł w skład komisji pułkowej, której zadaniem było przygotowanie „Jednodniówki” na 20-lecie powstania pułku.

W kampanii wrześniowej 1939 roku uczestniczył na stanowisku szefa kancelarii pułku, w drużynie dowódcy 14 pułku piechoty – ppłk. dypl. Włodzimierza Brayczewskiego (według części źródeł dowodził kompanią gospodarczą i pełnił obowiązki oficera taborowego pułku). W dniu 12 września 1939 przewiózł do Bielaw zwłoki poległego w Sapach ppłk. Bohdana Sołtysa (ówczesnego dowódcy 14 pp). Chorąży Kopf odpowiedzialny był również za sztandar pułkowy. Do niewoli niemieckiej dostał się 19 września 1939 w okolicach wsi Przesławice koło Łowicza. Początkowo przebywał w obozie przejściowym dla jeńców wojennych w Krotoszynie (od 5 października do 4 listopada 1939), a następnie przetrzymywany był w oflagu VII A Murnau w Bawarii (numer jeniecki: 16643). Aktywnie uczestniczył w życiu obozowym: znajdował się w zarządzie sklepiku obozowego, brał udział w obchodach Święta Niepodległości w 1939, uczestniczył też w organizowanych w obozie świętach pułkowych 14 pp.

Zarząd Funduszu Oszczędnościowo-Pożyczkowego Podoficerów Zawodowych 14 pułku piechoty w kwietniu 1931. Siedzą od lewej: M. Rajcher (inspektor działu ubezpieczeń oddziału PKO w Łodzi), chor. Jan Zarębski, T. Piech (kierownik oddziału PKO w Łodzi) i st. sierż. Dionizy Konieczny. Stoją od lewej: st. sierż. Stanisław Szturm, st. sierż. Karol Furtek, st. sierż. Stanisław Kopf i st. sierż. Stanisław Dziedzic. Źródło: Ilustrowany Kuryer Codzienny. 1931, nr 119 (1 V)

W dniu 9 września 1945 powrócił do Włocławka. Nie otrzymał stałej posady i utrzymywał się z dorywczych zajęć. Przeniesiony do rezerwy w dniu 31 grudnia 1950. Podjął pracę w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Handlu Spółdzielczego we Włocławku, w którym pracował do emerytury.

Kancelaria tajna 14 pułku piechoty. Plutonowy Józef Kucal stoi trzeci od lewej, drugi od prawej stoi chor. Stanisław Kopf. Przy biurku siedzi adiutant pułku – kpt. Marian Matera. Archiwum Mariana Ropejko

W dniu 3 listopada 1923 zawarł we włocławskiej parafii pw. św. Jana związek małżeński z Marianną Biel, córką Adama i Leokadii z Jędrzejewskich (ur. 7 grudnia 1905 w Krośniewicach, zm. 12 marca 1974 we Włocławku). Jego żona piastowała funkcję sekretarza Koła Rodzin Wojskowych przy 14 pułku piechoty. Z ich związku narodziła się dwójka dzieci: Zbigniew Stanisław – pułkownik LWP (ur. 29 maja 1924, zm. 11 czerwca 1997) i Danuta Maria (ur. 6 listopada 1927). Rodzeństwem Stanisława byli: Marian Józef (ur. 7 grudnia 1890 – w okresie II Rzeczypospolitej podoficer zawodowy Wojska Polskiego w randze starszego sierżanta, odznaczony Krzyżem Niepodległości), Stanisław Tomasz (ur. 1892, zm. 1896), Cecylia Maria (ur. 1894) i Franciszka Maria (ur. 1897).

Wręczenie prezydentowi RP Ignacemu Mościckiemu odznaki pułkowej przez delegację 14 Pułku Piechoty.

Widoczni od lewej: płk Jan Głogowski, Prezydent Ignacy Mościcki, ppłk Franciszek Sudoł, ppłk Hugo Mijakowski, kpt. Józef Rodzeń, ppor. Leonard Królak i st. sierż. Stanisław Kopf. Archiwum NAC